Tatil amacıyla konakladığım bir Alman’ın çiftlik evinde Buda heykeli ve resimleri ile karşılaştım. Buda heykeli ve resmi özenle sergilenmesine karşın İncil’i temizlik malzemelerinin bulunduğu kilerde rafların üzerinde tek başına ve alelade bir şekilde atılmış olarak görmek beni düşündürdü.
Almanların yaklaşık olarak %10’u kiliseye gidiyor. Toplumun çoğunun gündeminde din olmadığı gibi büyük bir oran kendisini ateist olarak nitelendiriyor.
Ortaya çıkan manevi açlık hissi ise meditasyon ve yoga üzerinden sağlanmaya başlıyor. Artık birçok ev ve bahçede, hediyelik eşya reyonlarında Buda heykelini görmek sıradan bir durum oldu.
Enerji ve bilinçaltı uygulayıcılarının ısrarla meditasyonu bir huzur kaynağı gibi sunduklarını görüyoruz. Bu uygulamalar peşinden dinden uzaklaşma ve ahireti inkar edip reenkarnasyona inanma inancını getiriyor.
Aslında bu şeytanın tarihte çevirdiği filmi tekrar başa sarmasından ibaret. Hz İbrahim’in inşa ettiği tevhidin sembolü Kabe’ye ilk putu da bir şifa arayıcısı koymuştu.
Cilt hastalığına yakalanan Huza’a kabilesinin reisi Amr b. Luhay’a, Şam bölgesinde bulunan Horrân’a gitmesi ve orada bulunan şifalı suyla yıkanması tavsiye edilir. Bu tavsiyeye uyarak oraya giden Amr, o suyla yıkanır, iyileşir.
Orada insanların putlara taptıklarını görür, bundan hoşlanır. Hubel adlı putu alıp beraberinde Mekke’ye getirip Kâbe’ye diker ve ona tapmaya başlar. Kavminin de ona tapmasını ister. Zamanla bu durum Araplar arasında o derece yaygınlaşır ki her kabilenin taptığı bir putu olur. Peygamberimiz (sav) Mekke’yi fethettiğinde Kâbe’de 360 put vardı ve peygamberimiz bunların hepsini kırdırıp Kâbe’yi putlardan temizlemişti.
Bugün şifa ve huzur amacıyla, Tanrı tanımaz Budistlerin ve 400’den fazla tanrıya tapan Hinduların ibadeti olan meditasyon ve yogayı yapanların, torunlarını Buda heykelleri etrafından toparladığı günler çok da uzak değil.